Wieża wodna Borki

Będzie to pierwszy wpis. Wieże wodne od zawsze wywoływały uśmiech na twarzy i zaciekawienie w naszych sercach. Inspirowały, przerażały ogromem, smuciły nasz swoją ruiną, a jednak... coś w nich jest. Jedni szukają kościołów, inni drzew, inni na nic nie patrzą, a w wieżach jest potencjał. Witają nas na każdej prawie stacji kolejowej. Swoją wielością przypominają o dawnej potędze techniki. Gdy nie było komputerów, aparatów cyfrowych i odrealnienia. 

Powyższa wieża, to wieża w Katowicach-Borkach - Widać ją z Mysłowic, Sosnowca, Katowic, Dąbrówki-Małej i innych miejscowości. 

Wieża, która od lat mnie interesowała, przecudny obraz w oddali z okna, z pociągu i z podróży na rowerze. 

Wieża inspiruje, ma ciekawy kształt, jest kwintesencją wielkości!

Wieża wodna przy ul. Janusza Korczaka w Katowicach − wieża ciśnień, zlokalizowana przy ul. Janusza Korczaka w katowickiej dzielnicy Szopienice-Burowiec, w sąsiedztwie kolonii Borki.

Wieża wodna została wzniesiona w stylu secesji^[3][4][5] i modernizmu^[6] w latach 1911−1912 według projektu Jerzego i Emila Zillmannów^[7] z 1907, dla rozbudowujących się zakładów cynkowych "Georg von Giesches Erben"^[8]. Budynek ma 68 metrów wysokości^[9]. W 1919 wieża posiadała dwa teleskopy, obejmujące widnokrąg o średnicy 40 km^[10]. W latach międzywojennych obok wieży istniała kopalnia "Polska" (od 1937 pod nazwą "Dąbrówka Śląska")^[8]. W latach sześćdziesiątych XX wieku w obiekcie, należącym wtedy do Zakładu Metali Kolorowych Szopienice, zaczęto produkować śrut strzelniczy z ołowiu^[11].

Obiekt wpisano wraz z działką nr 1246/31 do rejestru zabytków 29 października 1990 (nr rej.: A/1418/90^[12][13], nr hip. 3−144 Roździeń)^[6][14].